اخبار می‌گوید اژدها نزدیک‌تر از آن است که گمان می‌کردیم. از دهانش آتش می‌جهد و مردم را درسته درسته قورت می‌دهد. من نشسته‌ام این سر دنیا و یک‌چشمی اخبار می‌خوانم (یک چشم دیگرم به آیه است طبعا)و دلم آتش می‌گیرد. اژدها باید مهار شود؛ به هر قیمتی. حتی اگر حرمین را نادیده بگیریم و بحث درون مذهبی را کنار بگذاریم. این تفکر باید مهار شود از یک‌جا و به نظر من همه‌ی ما مسئولیم در قبال مهار شدنش. من از دیروز کهاین عکسه را دیده‌ام، سر درد گرفته‌ام. نه این‌که چیز جدیدی باشد این سن و سال کم برای تحت فرمان اژدها درآمدن، بلکه از تکرار این قصه مغزم سوت می‌کشد.
چطور اژها را رام کنیم؟ این اژدها از آن رام‌شدنی‌ها نیست ولی همین اژدها بچه و نوجوان و جوان زیادی دارد که آن‌ها رام شدنی و تربیت پذیرند. این سرکشی‌ها و جنگ‌ها جایی شروع می‌شود و بعد از مدتی قائله‌اش می‌خوابد (این مدت ممکن است دو روز باشد یا 200 سال). مهم نوع نگاه دین‌مدارانه‌است که تفسیر این‌چنینی از آن باید اصلاح شود.
